مقررات کار در ارتفاع سال 2005 برای جلوگیری از آسیب یا مرگ ناشی از سقوط از ارتفاع اجرا شد. کارفرمایان مسئول اطمینان از این هستند که هر کاری که در ارتفاع انجام می‌شود، توسط افراد کارآمد با ارزیابی ریسک صحیح و با استفاده از یک سیستم مناسب حفاظت در برابر سقوط انجام شود.

یک ‘شخص ماهر’ فردی است که دارای مهارت‌ها، تجربه و دانش لازم برای انجام یک کار است. کارگران نیز وظیفه قانونی دارند که از خطرات آگاه باشند و چگونگی اعمال آنها را درک کنند. آنها باید با کارفرمایان خود همکاری کنند تا با مقررات بهداشت و ایمنی رعایت شود.

مقررات کار در ارتفاع ابتدا مشخص می‌کنند که در صورت امکان، کار در ارتفاع باید اجتناب شود. با این حال، در صورت لزوم از تجهیزات فال ارست یا ابزار های بازدارنده از سقوط برای دور نگه داشتن کارگران از خطرات سقوط باید استفاده شود.

برخلاف بازداشت سقوط – که به طور اساسی از فرد جلوگیری می‌کند تا در ابتدا به هیچ خطر سقوط شناخته شده‌ای نرسد – سیستم بازدارنده سقوط برای کاهش فاصله‌ای که یک کارگر ممکن است سقوط کند طراحی شده است تا از زندگی حفاظت کند و احتمال آسیب را کاهش دهد.

هر دو سیستم بازداشت سقوط و بازدارنده سقوط شامل قابلیت‌ها، نقاط قابلیت‌ها، لنیاردها و کمربندها هستند. علاوه بر این، بازداشت سقوط می‌تواند شامل حفاظت از لبه و موانع فیزیکی دیگر برای محافظت از افراد در برابر خطرات سقوط باشد.

• یک سیستم محافظت در برابر سقوط چیست؟

سیستم‌های بازداشت سقوط از کمربندهای بدن، لنیاردها یا خطوط حیاتی خودکششی و نقاط اتصال تشکیل شده‌اند.

هدف سیستم محافظت در برابر سقوط ارائه محافظت برای فرد پس از اتفاق سقوط از ارتفاع است. این بازداشت فاصله ای که فرد ممکن است سقوط کند را محدود می‌کند و احتمالات آسیب جدی را کاهش می‌دهد.

سیستم‌های بازدارنده سقوط یا فال ارست باید طراحی شوند تا فاصله سقوط آزاد را به حداقل ممکن کاهش دهند تا در برابر احتمال آسیب‌های اضافی محافظت کنند. کمربندها برای توزیع هر گونه نیروهای ضربه به حداقل کاهش آسیب طراحی شده‌اند. یک نقطه اتصال ایمن یا خط حیاتی قابل اعتماد نیز بخش‌های ضروری این سیستم هستند.

• کی باید از یک سیستم بازداشت سقوط استفاده شود؟

سیستم‌های بازداشت سقوط به عنوان راهکارهای ‘آخرین امید’ در نظر گرفته می‌شوند، جایی که بازداشت سقوط قابل اجرا نیست به دلیل عوامل غیرقابل اجتناب مانند انجام کارهای مورد نیاز در نزدیکی لبه خطر سقوط. در هر جایی که خطر سقوط قابل دسترسی است، یک سیستم شخصی بازداشت سقوط، راهکار ایمنی انتخابی است.

صنایع معمولی که از بازداشت سقوط برای محافظت از کارگران و اطمینان از ایمنی پرسنل استفاده می‌کنند، شامل صنعت ساختمانی، اسکلت سازی، فراساحل و کاربردهای نیروگاهی هستند. آنها اغلب با تجهیزات موقعیت‌دهی کار به کار می‌روند.

تجهیزات نجات همچنین یک ملاحظه مهم است تا از احتمال وقوع آسیب جانی (همچنین به نام شوک ارتشاق) که معمولاً در عرض پنج تا سی‌دهقیقه پس از سقوط و قرار گرفتن فرد در یک سیستم بازداشت سقوط رخ می‌دهد، جلوگیری شود.

• یک سیستم محافظت در برابر سقوط چیست؟

سیستم‌های بازداشت سقوط با سیستم‌های بازداشت سقوط متفاوت هستند زیرا برای جلوگیری از دسترسی یک فرد به هر فضایی که سقوط یک خطر پتانسیلی است طراحی شده‌اند.

مانند سیستم‌های بازداشت سقوط یا فال ارست، سیستم‌های محافظ ت در برابر سقوط یا سیستم‌های محدودیت کار شامل یک کمربند و لنیارد متصل به یک نقطه اتصال هستند. تفاوت این است که لنیارد طول محدودی دارد که به این معنی است که فرد به ایمنی از خطر سقوط حفظ می‌شود.

• کی باید از یک سیستم محافظت در برابر سقوط استفاده شود؟

از نظر ایمنی، بازدارنده سقوط گزینه ترجیحی نسبت به محافظت در برابر سقوط است. این در مناطقی استفاده می‌شود که فاصله سقوط آزاد به دلیل موانع در نزدیکی منطقه فوراً کوتاه‌تر است، که ایمن و سریع از هر سقوطی جلوگیری نمی‌کند.

سیستم‌های محافظت در برابر سقوط معمولاً ساده‌تر در طراحی هستند و استفاده از آنها نسبت به سیستم‌های فال ارست آسان‌تر است. آنها نیازی به تجهیزات نجات ندارند.

• چه چیزی این سیستم‌های فعال حفاظت در برابر سقوط را ایجاد می‌کند؟

در بحث سقوط در مقابل بازداشت سقوط، هر دو سیستم بازداشت سقوط و سیستم‌های محافظت در برابر سقوط به عنوان سیستم‌های ایمنی حفاظت فعال در برابر سقوط مورد نظر هستند.

یک سیستم حفاظت فعال در برابر سقوط به این معنی است که کاربر باید به طور فعال با سیستم در تعمیم اقدامات حفاظتی مشغول شود. به عنوان مثال، کاربر باید به یک خط حیاتی متصل شود تا به طور ایمنی ارتباط برقرار کند. کاربر باید اقداماتی را انجام دهد تا در مواردی که انجام کار در ارتفاع غیرقابل اجتناب است، ایمن و محافظت شود.

از بین بردن احتمال سقوط با استفاده از بازداشت سقوط همیشه گزینه ایمن‌تر خواهد بود، زیرا همیشه احتمال آسیب در فرآیند بازداشت سقوط وجود دارد.

سقوط به طبیعت خود خطرناک است با افزودن ریسک به دلیل نیروهایی که بر روی بدن تأثیر می‌گذارد. بازداشت سقوط ممکن است جان را نجات دهد، اما ریسک آسیب را دارد.

بازدارنده سقوط یا فال ارست برخی معایب را دارد زیرا حرکت را محدود می‌کند، اما احتمال آسیب را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد.

سلسله مراتب حفاظت در برابر سقوط بیان می‌کند که اولین ملاحظه از بین بردن ریسک با اجتناب از هر کار در ارتفاع است که به اندازه امکان امکان پذیر باشد.

سپس به ارائه محافظان برای خطر سقوط می‌پردازد، اگر کار در ارتفاع ضروری تشخیص داده شود. این جاست که سیستم محافظت از سقوط و سیستم‌های بازدارنده از سقوط اجرا می‌شوند.

سرانجام، ارائه حفاظت برای کارگر اگر ریسک سقوط به طور کامل قابل از بین بردن نباشد، حیاتی است. این جاست که سیستم‌های شخصی بازدارنده سقوط او فال ارست اجرا می‌شوند.

• محاسبه ارتفاع سقوط:

هنگام محاسبه ارتفاع سقوط، مهم است که از تجهیزاتی که استفاده می‌کنید، آگاه باشید. محاسبات برای لنیاردهای جذب‌کننده شوک، همانند نمایش داده شده در نمودار اول، و خطوط حیاتی قابل بازیافت، همانند نمایش داده شده در نمودار دوم، متفاوت خواهد بود. علاوه بر این، نصب صحیح سیستم بازداشت سقوط و تجهیزات سیستم بازداشت سقوط نیز مهم است، همچنین بررسی‌های انجام شده توسط همکاران.

تجهیزات نجات

قانون همچنین الزامات برای یک برنامه نجات جامع هرجا که کار در ارتفاع با استفاده از تجهیزات بازدارنده سقوط  یا فال ارست در حال پیشرفت باشد، جزئیات را مشخص می‌کند. این شرط برای کاهش ریسک سقوط به فرد و به این معنی است که نجات باید به سرعت و به طور ایمن انجام شود تا از احتمال آسیب های ناشی از تعلیق (توسط یک کارگر تعلیق شده) و صدمات جلوگیری شود. نجاتگران باید از تجهیزاتی که به طور خاص برای انجام نجات طراحی شده‌اند استفاده کنند و باید از توانایی خود در استفاده از این تجهیزات ارزیابی شوند. یک اشتباه رایج این است که فرض شود خدمات اورژانس برنامه نجات را اجرا کنند، این با نرم افزارها مغایرت دارد.

فال ارست یا همان سیستم‌های محدود کننده و متوقف کننده سقوط، براساس آیین‌نامه‌های حوزه تجهیزات ایمنی، باید دارای حداقل فاصله ایمنی باشند تا از سقوط فرد و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی در حین سقوط جلوگیری کنند. کارفرما قبل از شروع پروژه باید به اهمیت تجهیزات ایمنی برای کار در ارتفاع توجه کند و تعداد افراد و پرسنل خود را با تجهیزات لازم فراهم آورد. هر چه ارتفاع پروژه بیشتر باشد، تجهیزات بیشتری برای فرد عامل لازم است تا بتواند در مواقع ضروری و خطرناک کنترل شرایط را داشته باشد و از سلامتی خود مراقبت کند.

جزئیات ساختاری فال ارست

به طور کلی، فال ارست ها از چند قسمت اصلی تشکیل شده‌اند که عبارتند از:

– طناب افقی یا عمودی

– لنیارد برای نگهداری فرد در ارتفاع

– ابزارهای قفل شونده

– کمربند حمایتی یا هارنس

– شوک‌گیر

روش عملکرد فال ارست

فال ارست، به عنوان یکی از مهم‌ترین تجهیزات محافظتی در کارها و عملیاتی که در ارتفاع انجام می‌شوند، عملکردی مؤقت دارد که بر روی یک سازه مانند نردبان متصل می‌شود تا از جان فرد عامل محافظت کند و از سقوط او در ارتفاع جلوگیری کند. قبل از هر استفاده، باید از سلامت فال ارست اطمینان حاصل شود. در صورت سالم بودن، پس از نصب آن بر روی یک سازه مناسب و ایمن، می‌توان از آن به آرامی و بدون نگرانی استفاده کرد. این تجهیزات قادر به تحمل وزن تا ۲۰۰۰ کیلوگرم هستند و طناب استاتیک متصل به آن قادر به تحمل بارهایی با حجم ۲۰۰۰ کیلوگرم می‌باشد. توجه داشته باشید که طناب متصل به آن نباید هیچگونه گره‌ای داشته باشد و به همین دلیل توصیه می‌شود که به دلیل طول آن را گره نزنید.

استانداردهای فال ارست (ابزار جلوگیری از سقوط)

از آن جایی که این قطعه با سلامت و جان افراد سر و کار دارد، باید آن را از یک مجموعه معتبر تهیه کنید و از کارکردن درست آن اطمینان حاصل کنید. همچنین، رعایت استانداردهای جهانی برای این قطعه در ساخت آن بسیار حیاتی است.

استانداردهای جهانی مربوط به فال ارست عبارتند از:*

– استاندارد بین‌المللی EN

– استاندارد CE اروپا

– استانداردهای تکمیلی EN 360:2002

بنابراین، هنگام خرید فال ارست، توصیه می‌شود به نشانه‌ها و نوشته‌های روی قطعه توجه کنید تا از رعایت استانداردهای مورد نیاز در ساخت این ابزار اطمینان حاصل شود.